Κανόνες συμπεριφοράς προς τους σκύλους-οδηγούς και τους τυφλούς χειριστές τους.

• Δεν χαΐδεύουμε : Αν και είναι μεγάλος πειρασμός να χαϊδέψουμε έναν σκύλο-οδηγό ποτέ δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο σκύλος είναι υπεύθυνος να οδηγεί κάποιον που δεν βλέπει. Ποτέ δεν πρέπει να αποσπάμε την προσοχή του σκύλου από την δουλειά του γιατί η ασφάλεια του τυφλού χειριστή εξαρτάται από την ετοιμότητα καθώς και από την συγκέντρωση του σκύλου του.

• Δεν ταΐζουμε: Ποτέ δεν πρέπει να προσφέρουμε σε έναν σκύλο-οδηγό φαγητό ή άλλα αντικείμενα που θα μπορούσαν να του αποσπάσουν την προσοχή. Η διατροφή του σκύλου-οδηγού είναι προγραμματισμένη σύμφωνα με μια δίαιτα ειδική για να τον κρατάει στην βέλτιστη κατάσταση. Ακόμα και μια μικρή απόκλιση από τη διατροφική ρουτίνα του μπορεί να προκαλέσει σοβαρές ενοχλήσεις στον σκύλο, πολλές φορές με ανεπιθύμητα αποτελέσματα όπως εμετό ή διάρροια.  Επιπλέον ο σκύλος-οδηγός είναι εκπαιδευμένος να μην ζητάει φαγητό γι’αυτό και μπορεί να κάθεται δίπλα στον χειριστή του όταν ο ίδιος τρώει χωρίς να του δημιουργεί κανένα πρόβλημα. Έτσι με το να ταΐζουμε ένα σκύλο-οδηγό του χαλάμε την εκπαίδευση για την οποία έχουν δαπανηθεί πολύς κόπος, πολύς χρόνος και πολλά χρήματα.

• Δεν μιλάμε : Αν και ο σκύλος οδηγός δεν μπορεί να καταλάβει το φανάρι αυτός είναι υπεύθυνος για να βοηθήσει τον τυφλό χειριστή του για να περάσουν τον δρόμο. Το να φωνάζουμε τον σκύλο οδηγό και με το να εμποδίζουμε και να κλείνουμε σκόπιμα τον δρόμο του μπορεί να αποδειχτεί επικίνδυνο για την ομάδα σκύλου και τυφλού χειριστή γιατί αυτό θα μπορούσε να αποσπάσει την συγκέντρωση του σκύλου στην δουλειά του.

• Ενδεχόμενο βοήθειας : Σε συγκεκριμένες καταστάσεις και κάτω από κάποιες συνθήκες που ένας σκύλος-οδηγός δεν μπορεί να δουλέψει όπως θα έπρεπε και ο τυφλός χειριστής του μας ζητήσει βοήθεια, τον αφήνουμε να μας πιάσει από το χέρι ακριβώς μπροστά από τον αγκώνα μέχρι να τον βοηθήσουμε να περάσει από το σημείο που τον δυσκολεύει. Άλλοι χειριστές  προτιμούν να πηγαίνουμε εμείς μπροστά και να μας ακολουθούν με τον σκύλο τους. Σε αυτές τις περιπτώσεις εμείς μιλάμε μόνο στον τυφλό χειριστή και όχι στον σκύλο και σε καμία περίπτωση δεν πιάνουμε τον σκύλο από το σαμάρι η από το λουρί του.

• Ενδεχόμενο συνάντησης με κατοικίδιο : Όταν βγάζουμε βόλτα το σκυλάκι μας και συναντούμε στον δρόμο την ομάδα σκύλου-οδηγού και τυφλού χειριστή δεν αφήνουμε σε καμία περίπτωση τον σκύλο μας να τους πλησιάσει γιατί αυτό μπορεί να διασπάσει την συγκέντρωση του σκύλου οδηγού και να προκληθεί κάποιο ατύχημα.

• Συνθήκες παιχνιδιού : Δεν είναι μόνο δουλειά η ζωή ενός σκύλου οδηγού αλλά και παιχνίδι. Όταν δεν φοράει το ειδικό σαμάρι έχει χρόνο για να παίξει και να ξεστρεσαριστεί αλλά και πάλι δεν είναι όπως ένα κοινό κατοικίδιο. Για την ασφάλεια καθώς και για την διατήρηση της πειθαρχίας του επιτρέπεται να παίζει μόνο με συγκεκριμένα παιχνίδια. Δεν επιτρέπετε να προσφέρουμε παιχνίδια ή άλλα αντικείμενα στον σκύλο οδηγό χωρίς πρώτα να ζητάμε την άδεια του χειριστή του.

Και με τον Νόμο!

Ο Σκύλος-Οδηγός και ο χειριστής του μπαίνουν παντού.

Γιατί έτσι λέει η λογική, η φυσιολογικότητα της ζωής, ο "πολιτισμένος" πολιτισμός μας αλλά και ο Νόμος!

Κι όταν λέμε παντού εννοούμε Παντού!

Ο Σκύλος-Οδηγός μπαίνει Παντού.

Ο Σκύλος-Οδηγός δεν είναι σκέτο σκύλος.

Ο Σκύλος-Οδηγός μπαίνει παντού. Και όταν λέμε παντού εννοούμε παντού.

Στα λεωφορεία, στις ταβέρνες, στις καφετέριες, στα νοσοκομεία, στα ταξί, στα εστιατόρια, στα εμπορικά καταστήματα, στα μουσεία, στα γυμναστήρια, στα αεροπλάνα σε κανονική θέση, παντού.

Εσύ, λοιπόν, πολίτη κι εσύ, λοιπόν, επαγγελματία, ενημερώσου ! Ο νόμος είναι σαφής και ξεκάθαρος.

Δεν μπορείς να εμποδίσεις και να απαγορεύσεις την είσοδο του Σκύλου-Οδηγού πουθενά!

Κι επειδή ο Σκύλος-Οδηγός εργάζεται και δεν πηγαίνει απλά βόλτα, μην το ενοχλείς, μην του μιλάς, μην του σφυράς, μην τον χαϊδεύεις.

Η ενημέρωσή σου και η έμπρακτη μετουσίωσή της σε υπεύθυνη στάση προς τον Σκύλο-Οδηγό και τον χειριστή του είναι  ένδειξη πολιτισμού και σεβασμού στον ίδιο σου τον εαυτό.

Σκύλος-Οδηγός & Μέσα Μαζικής Μεταφοράς

Πριν 1,5 χρόνο περίπου ψηφίστηκε νόμος για τους Σκύλους-Οδηγούς προκειμένου να μπορούν να επιβιβάζονται ανεμπόδιστα με τον χειριστή τους στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς. Ο νόμος είναι ο 4235/2014 και στο άρθρο του 46 τροποποιεί τον νόμο του 2012 που έλεγε ότι για να επιβιβαστούν χρειάζεται να φορούν φίμωτρο. Γιατί είναι δυνατόν να απαιτείς ένας Σκύλος-Οδηγός να φορέσει φίμωτρο; Σκύλος-Οδηγός και φίμωτρο είναι έννοιες αντικρουόμενες και ακυρωτική η μία ως προς την άλλη. Διότι ο Σκύλος-Οδηγός την ώρα που εργάζεται δεν λειτουργεί σαν σκύλος αλλά η συμπεριφορά του καθορίζεται εξ ολοκλήρου από την ιδιότητά του ως οδηγός . Από την άλλη, η χρήση φίμωτρου θα καταργούσε την οδηγητική ικανότητα του Σκύλου-Οδηγού που έχει αποκτηθεί βασιζόμενη σε συγκεκριμένες γνωστικές δομές, "υποβιβάζοντάς" τον σ' έναν απλό σκύλο. Κι έτσι σύμφωνα με τον νόμο αυτό : "Οι σκύλοι-οδηγοί εφόσον φέρουν λουρί χειρισμού, μπορούν να μεταφέρονται στα μέσα μεταφοράς, χωρίς κλουβί μεταφοράς και χωρίς φίμωτρο, ανεξάρτητα από το μέγεθός τους". 

Λοιπόν,  σιγά-σιγά οι Σκύλοι-Οδηγοί αρχίζουν και κυκλοφορούν και θα πρέπει να ενημερωθούμε ώστε να εδραιωθεί στη ματιά, τη συνείδηση και τη φιλοσοφία μας το νέο αυτό δεδομένο του πολιτισμού μας, με τους όρους και τις συνθήκες που εξασφαλίζουν τη λειτουργικότητά του.

Το επίπεδο ενημέρωσης στην Ελλάδα

Τα πράγματα εδώ στην Ελλάδα αν και από τον φορέα εκπαίδευσης των  Σκύλων-Οδηγών Ελλάδος γίνεται προσπάθεια προβολής του έργου τους μέσω Μ.Μ.Ε., η πραγματική κοινωνία την ώρα που στην κανονική ζωή εκεί έξω συναντά τον Σκύλο-Οδηγό και τον χειριστή του, "σκοντάφτει" συμπεριφορικά από την ανωριμότητα και τη στενομυαλιά της.

Βέβαια, αξίζει να αναφερθεί ότι υπάρχει και το κοινό εκείνο, το ιδιαίτερα πληροφορημένο, κοινωνικά υπεύθυνο και συναισθηματικά ανεπτυγμένο, που αντιλαμβάνεται την έννοια της συνύπαρξης με τον Σκύλο-Οδηγό και τον χειριστή του στο λεωφορείο, το τρένο, την καφετέρια κ.τ.λ. ως χαρά, περηφάνεια και πολιτισμική ανάταση και λειτουργούν ως μάχιμοι υποστηρικτές του στα περιστατικά που κάποιοι άλλοι φωνάζουν, διώχνουν, αντιδρούν.

Το ιδιαίτερα λυπηρό είναι ότι ο τομέας συμπολιτών μας που είναι ο πιο ανενημέρωτος είναι οι επαγγελματίες, αυτοί δηλαδή που έχουν εστιατόριο, καφετέρια, εμπορικά καταστήματα.

"Α, εδώ δεν επιτρέπονται σκύλοι, είναι χώρος που τρώμε" 

"Έξω ο σκύλος, εδώ προσφέρουμε καφέ" 

"Απαγορεύεται να μπει ο σκύλος στο μαγαζί"

Και το θέμα είναι ότι όταν ο Σκύλος-Οδηγός οδηγεί τον χειριστή του, δεν έχει την ιδιότητα του σκύλου αλλά του εργαζόμενου Σκύλου-Οδηγού. Αλλά πού να καταλάβουν τη διαφορά! Χρειάζεται ιδιαίτερα ευαίσθητη σε λήψη λεπτών θεμάτων κεραία αντίληψης!

Είναι σύνηθες οι χειριστές των Σκύλων-Οδηγών να ακούν τέτοιες φράσεις από επαγγελματίες ακόμα και από επιχειρήσεις πασίγνωστες, που υποτίθεται διαθέτουν νομικό τμήμα που θα μπορούσε να πληροφορήσεις τους υπαλλήλους τους για τα δικαιώματα των πελατών τους.

Έλα όμως που με τα λόγια τους αυτά δηλώνουν άγνοια νόμου και η άγνοια νόμου δεν επιτρέπεται! 

Και το χειρότερο είναι όταν του λες ότι ο νόμος το επιτρέπει και εκείνοι αρνούνται να σ' ακούσουν και να καταλάβουν και εμμένουν στο "Έξω!". Και ενώ βγάζεις το φύλλο της Εφημερίδα της Κυβερνήσεως και τους δείχνεις τον νόμο, η εμμονή τους όχι μόνο δεν κάμπτεται αλλά ισχυροποιείται. 

Δείκτης μικρότητας των μικρόνοων ανθρώπων.

Ο Νόμος πάντως είναι ο 3868 / ΦΕΚ Α129 / 3/8/2010 και είναι σαφής :

Εύχομαι σιγά-σιγά ο Έλληνας να εξοικειωθεί με την έννοια του διαφορετικού, να απαλλαχθεί από την στενή οπτική του, όχι μόνο στη θεωρία αλλά στην πράξη και να αρχίσει να φέρεται με σεβασμό και πολιτισμό στον Σκύλο-Οδηγό και τον χειριστή του. Εμείς εδώ αυτό θα επιδιώξουμε μέσω της πληροφόρησης και της ενημέρωσης.

Σκοπός του blog

Το blog αυτό φτιάχτηκε με σκοπό να παρέχει ενημέρωση στο κοινό για την νομικά κατοχυρωμένη ανενόχλητη και ανεμπόδιστη πρόσβαση και παραμονή του Σκύλου-Οδηγού μαζί με τον χειριστή του σε όλους τους δημόσιους και ιδιωτικούς χώρους. 

Είναι πολύ σημαντικό να εδραιωθεί στη ματιά, στη συνείδηση και τη φιλοσοφία όλων των ελλήνων το νέο  δεδομένο του πολιτισμού μας. Άλλωστε στην Ευρώπη είναι κάτι καθημερινό και φυσικά υπαρκτό στη ζωή τους. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι στις οδηγίες για την είσοδο στον Πύργο του Άιφελ, λέει "Απαγορεύονται τα κατοικίδια, επιτρέπονται οι Σκύλοι-Οδηγοί".

Τα πράγματα εδώ στην Ελλάδα, δυστυχώς, είναι πολύ διαφορετικά. Η έννοια του Σκύλου-Οδηγού είναι μη οικεία με σημαντική μερίδα ελλήνων να μοιάζουν μη διαθέσιμοι να εξοικειωθούν, παρεμποδίζοντας την ομαλότητα της ζωής του χειριστή του Σκύλου-Οδηγού.

Θα φροντίσουμε, λοιπόν, από εδώ να ενισχύσουμε την ενημέρωση για τα αδιαπραγμάτευτο δικαίωμα του χειριστή και του Σκύλου-Οδηγού του, να κινούνται, να μεταφέρονται και να υπάρχουν κανονικά και φυσιολογικά στην ελληνική κοινωνία.