Δευτέρα 11 Ιανουαρίου 2016

Στόχος για το 2016 και για πάντα!

Πόσο θα ήθελα να μην υπήρχε η ανάγκη να υπάρχει αυτό το blog για την διεύρυνση της πληροφόρησης! 
Πόσο θα ήθελα να ήταν αυτονόητη και απολύτως φυσιολογικά ενταγμένη στην καθημερινότητα η ανεμπόδιστη πρόσβαση και παραμονή του Σκύλου-Οδηγού παντού! 

Εύχομαι μες το 2016, τα εστιατόρια, οι καφετέριες, τα εμπορικά καταστήματα που ακόμα είναι ανενημέρωτα να ενημερωθούν και να μην εμποδίζουν την πρόσβαση του Σκύλου-Οδηγού και του χειριστή του. 

Δεν επιτρέπεται να πηγαίνουμε στο Κολωνάκι σε επιχείρηση που δεν θέλω να αναφέρω γιατί σκοπός δεν είναι η δυσφήμιση και η ανενημέρωτη υπάλληλος να μας αρνείται την είσοδο.

Και πες ΟΚ, ήταν ανενημέρωτη. Να της αναφέρουμε όμως τον νόμο, να της τον δείχνουμε τυπωμένο, να ζητάμε τον προϊστάμενό της αλλά η στενομυαλιά και η αδιαλλαξία της να παραμένουν άκαμπτες! Δεν άκουγε τί λέγαμε, δεν έβλεπε ότι δεν ήταν απλός σκύλος αλλά Σκύλος-Οδηγός και απλά είχε πατήσει το play και επαναλάμβανε μηχανικά "δεν επιτρέπονται οι σκύλοι".
Τελικά μπήκαμε γιατί μία συνάδελφός της που τυχαία μας είδε και άκουσε, της επισήμανε ότι, ναι, μπαίνουμε κανονικά.
Αλλά γιατί να αφηνόμαστε στην τύχη; Γιατί να μπαίνει εμπόδιο η αδυναμία ακρόασης και η άρνηση του καθένα;

Βέβαια, θα μου πεις υπάρχουν και πιο δραστικές κινήσεις που μας παρέχει ο νόμος. Αλλά το ζητούμενο δεν είναι να καταφεύγουμε σε αυτές για κάτι αυτονόητο και φυσιολογικό. Το ζητούμενο είναι να διευρυνθεί η "ματιά" ώστε να μπορέσει να συμπεριλάβει στο "οπτικό της πεδίο" φυσιολογικά αυτό το στοιχείο του πολιτισμού μας, αυτό το υπέροχο ντουέτο, τον Σκύλο-Οδηγό και τον χειριστή του! Χωρίς χάρες και παραχωρήσεις. Φυσιολογικά και απλά.

Και δεν θα το αφήσω απλά στη θεωρητική ενέργεια μιας ευχής αλλά είναι στόχος!