Ρομάν & Ντομινό

"Γεια σας! Oνομάζομαι Ρομάν και έχω πρόβλημα όρασης, είμαι τυφλός, αν προτιμάτε να το πείτε έτσι. Αυτός είναι ο Ντομινό, ο Σκύλος-Οδηγός μου. Με τον Ντομινό πάμε παντού, μπαίνουμε Παντού, οπουδήποτε κι αν είναι αυτό το Παντού και σας διαβεβαιώνω ότι αυτό το γράφει ο Νόμος. Έχουμε το δικαίωμα να πηγαίνουμε Παντού εκτός από κάποιες φορές που κάποιοι μας αρνούνται την είσοδο, σε εστιατόρια, σε μαγαζιά, στο σινεμά, σε μουσεία. Και τα ταξί δεν μας παίρνουν πάντα. Ε, ΛΟΙΠΟΝ, ΕΙΝΑΙ ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΟ! Άσε που κάποιες φορές ζητάν να πληρώσουμε επιπλέον σε κάποια ξενοδοχεία....

Λοιπόν, θα σας εξηγήσω γιατί ο Ντομινό δεν είναι ένας σκύλος όπως οι άλλοι και γιατί πρέπει να μας αφήνετε να μπαίνουμε όταν μας βλέπετε ότι ερχόμαστε. Ο Ντομινό από μικρός μπήκε σε μια οικογένεια για να εκπαιδευτεί στους κανόνες της κοινωνικής ζωής, να μην γαβγίζει, να είναι καθαρός (εκπαίδευση σχετικά με την ανάγκη του), να μην ανεβαίνει στον καναπέ.....

Όταν ήταν μικρός φορούσε ένα ειδικό γιλέκο στις βόλτες του και πήγαινε παντού, το θυμάσαι Ντομινό, ω, ήσουν πολύ μικρός και το ίδιο καθώς μεγάλωσε και είχε το δικαίωμα να μπαίνει παντού. Ο Ντομινό πήγε σε ειδικό σχολείο για Σκύλους-Οδηγούς, ναι, ήταν μαθητής και επιλέχθηκε χάρη στις ειδικές του δεξιότητες να γίνει Σκύλος-Οδηγός παίρνοντας το πρώτο βραβείο! O εκπαιδευτής του τού έμαθε το επάγγελμά του, την αποφυγή εμποδίων, να βρίσκει άδεια θέση στο λεωφορείο, να διασχίζει τον δρόμο με ασφάλεια. Eίναι πολύ ισχυρός ο Σκύλος μου! Τόσο ισχυρός που ό,τι και αν συμβεί δεν γαβγίζει και στέκεται δίπλα μου.

Όταν με συνοδεύει ο Ντομινό νιώθω άνετα στον δρόμο, στα μέσα μεταφοράς, δεν αγχώνομαι με τα ραντεβού μου, με τον Ντομινό έχω περισσότερη αυτονομία και ελευθερία.Το ίδιο και στο γραφείο, όλα είναι πιο απλά και ο Ντομινό έχει βρει τη θέση του. Με τον Ντομινό ξαναζώ.

Και τώρα θα πείτε, ΟΚ, καταλαβαίνω, ο Σκύλος-Οδηγός είναι απαραίτητος, χρήσιμος, είναι κατάλληλα εκπαιδευμένος κι έτσι έχει το δικαίωμα να πηγαίνει παντού. Μα κάποιες φορές δεν είναι τόσο απλό. Πρέπει να βρίσκουμε λύσεις μαζί (εμείς με εσάς), π.χ. όταν έχω ραντεβού στο νοσοκομείο, όταν πηγαίνω στην πισίνα (και για λίγο αποχωριζόμαστε), ο Ντομινό κι εγώ χρειαζόμαστε μια συγκεκριμένη υποδοχή από εσάς. Όπως βλέπετε, τα πάμε τέλεια οι δυο μας!

Λοιπόν, εις το επανειδείν κι ευχαριστούμε που αφήνετε και περνάμε! Πάμε, Ντομινό, στο σπίτι! "

Στόχος για το 2016 και για πάντα!

Πόσο θα ήθελα να μην υπήρχε η ανάγκη να υπάρχει αυτό το blog για την διεύρυνση της πληροφόρησης! 

Πόσο θα ήθελα να ήταν αυτονόητη και απολύτως φυσιολογικά ενταγμένη στην καθημερινότητα η ανεμπόδιστη πρόσβαση και παραμονή του Σκύλου-Οδηγού παντού! 

Εύχομαι μες το 2016, τα εστιατόρια, οι καφετέριες, τα εμπορικά καταστήματα που ακόμα είναι ανενημέρωτα να ενημερωθούν και να μην εμποδίζουν την πρόσβαση του Σκύλου-Οδηγού και του χειριστή του. 

Δεν επιτρέπεται να πηγαίνουμε στο Κολωνάκι σε επιχείρηση που δεν θέλω να αναφέρω γιατί σκοπός δεν είναι η δυσφήμιση και η ανενημέρωτη υπάλληλος να μας αρνείται την είσοδο.

Και πες ΟΚ, ήταν ανενημέρωτη. Να της αναφέρουμε όμως τον νόμο, να της τον δείχνουμε τυπωμένο, να ζητάμε τον προϊστάμενό της αλλά η στενομυαλιά και η αδιαλλαξία της να παραμένουν άκαμπτες! Δεν άκουγε τί λέγαμε, δεν έβλεπε ότι δεν ήταν απλός σκύλος αλλά Σκύλος-Οδηγός και απλά είχε πατήσει το play και επαναλάμβανε μηχανικά "δεν επιτρέπονται οι σκύλοι".

Τελικά μπήκαμε γιατί μία συνάδελφός της που τυχαία μας είδε και άκουσε, της επισήμανε ότι, ναι, μπαίνουμε κανονικά.

Αλλά γιατί να αφηνόμαστε στην τύχη; Γιατί να μπαίνει εμπόδιο η αδυναμία ακρόασης και η άρνηση του καθένα;

Βέβαια, θα μου πεις υπάρχουν και πιο δραστικές κινήσεις που μας παρέχει ο νόμος. Αλλά το ζητούμενο δεν είναι να καταφεύγουμε σε αυτές για κάτι αυτονόητο και φυσιολογικό. Το ζητούμενο είναι να διευρυνθεί η "ματιά" ώστε να μπορέσει να συμπεριλάβει στο "οπτικό της πεδίο" φυσιολογικά αυτό το στοιχείο του πολιτισμού μας, αυτό το υπέροχο ντουέτο, τον Σκύλο-Οδηγό και τον χειριστή του! Χωρίς χάρες και παραχωρήσεις. Φυσιολογικά και απλά.

Και δεν θα το αφήσω απλά στη θεωρητική ενέργεια μιας ευχής αλλά είναι στόχος!

Κανόνες συμπεριφοράς προς τους σκύλους-οδηγούς και τους τυφλούς χειριστές τους.

• Δεν χαΐδεύουμε : Αν και είναι μεγάλος πειρασμός να χαϊδέψουμε έναν σκύλο-οδηγό ποτέ δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο σκύλος είναι υπεύθυνος να οδηγεί κάποιον που δεν βλέπει. Ποτέ δεν πρέπει να αποσπάμε την προσοχή του σκύλου από την δουλειά του γιατί η ασφάλεια του τυφλού χειριστή εξαρτάται από την ετοιμότητα καθώς και από την συγκέντρωση του σκύλου του.

• Δεν ταΐζουμε: Ποτέ δεν πρέπει να προσφέρουμε σε έναν σκύλο-οδηγό φαγητό ή άλλα αντικείμενα που θα μπορούσαν να του αποσπάσουν την προσοχή. Η διατροφή του σκύλου-οδηγού είναι προγραμματισμένη σύμφωνα με μια δίαιτα ειδική για να τον κρατάει στην βέλτιστη κατάσταση. Ακόμα και μια μικρή απόκλιση από τη διατροφική ρουτίνα του μπορεί να προκαλέσει σοβαρές ενοχλήσεις στον σκύλο, πολλές φορές με ανεπιθύμητα αποτελέσματα όπως εμετό ή διάρροια.  Επιπλέον ο σκύλος-οδηγός είναι εκπαιδευμένος να μην ζητάει φαγητό γι’αυτό και μπορεί να κάθεται δίπλα στον χειριστή του όταν ο ίδιος τρώει χωρίς να του δημιουργεί κανένα πρόβλημα. Έτσι με το να ταΐζουμε ένα σκύλο-οδηγό του χαλάμε την εκπαίδευση για την οποία έχουν δαπανηθεί πολύς κόπος, πολύς χρόνος και πολλά χρήματα.

• Δεν μιλάμε : Αν και ο σκύλος οδηγός δεν μπορεί να καταλάβει το φανάρι αυτός είναι υπεύθυνος για να βοηθήσει τον τυφλό χειριστή του για να περάσουν τον δρόμο. Το να φωνάζουμε τον σκύλο οδηγό και με το να εμποδίζουμε και να κλείνουμε σκόπιμα τον δρόμο του μπορεί να αποδειχτεί επικίνδυνο για την ομάδα σκύλου και τυφλού χειριστή γιατί αυτό θα μπορούσε να αποσπάσει την συγκέντρωση του σκύλου στην δουλειά του.

• Ενδεχόμενο βοήθειας : Σε συγκεκριμένες καταστάσεις και κάτω από κάποιες συνθήκες που ένας σκύλος-οδηγός δεν μπορεί να δουλέψει όπως θα έπρεπε και ο τυφλός χειριστής του μας ζητήσει βοήθεια, τον αφήνουμε να μας πιάσει από το χέρι ακριβώς μπροστά από τον αγκώνα μέχρι να τον βοηθήσουμε να περάσει από το σημείο που τον δυσκολεύει. Άλλοι χειριστές  προτιμούν να πηγαίνουμε εμείς μπροστά και να μας ακολουθούν με τον σκύλο τους. Σε αυτές τις περιπτώσεις εμείς μιλάμε μόνο στον τυφλό χειριστή και όχι στον σκύλο και σε καμία περίπτωση δεν πιάνουμε τον σκύλο από το σαμάρι η από το λουρί του.

• Ενδεχόμενο συνάντησης με κατοικίδιο : Όταν βγάζουμε βόλτα το σκυλάκι μας και συναντούμε στον δρόμο την ομάδα σκύλου-οδηγού και τυφλού χειριστή δεν αφήνουμε σε καμία περίπτωση τον σκύλο μας να τους πλησιάσει γιατί αυτό μπορεί να διασπάσει την συγκέντρωση του σκύλου οδηγού και να προκληθεί κάποιο ατύχημα.

• Συνθήκες παιχνιδιού : Δεν είναι μόνο δουλειά η ζωή ενός σκύλου οδηγού αλλά και παιχνίδι. Όταν δεν φοράει το ειδικό σαμάρι έχει χρόνο για να παίξει και να ξεστρεσαριστεί αλλά και πάλι δεν είναι όπως ένα κοινό κατοικίδιο. Για την ασφάλεια καθώς και για την διατήρηση της πειθαρχίας του επιτρέπεται να παίζει μόνο με συγκεκριμένα παιχνίδια. Δεν επιτρέπετε να προσφέρουμε παιχνίδια ή άλλα αντικείμενα στον σκύλο οδηγό χωρίς πρώτα να ζητάμε την άδεια του χειριστή του.

Και με τον Νόμο!

Ο Σκύλος-Οδηγός και ο χειριστής του μπαίνουν παντού.

Γιατί έτσι λέει η λογική, η φυσιολογικότητα της ζωής, ο "πολιτισμένος" πολιτισμός μας αλλά και ο Νόμος!

Κι όταν λέμε παντού εννοούμε Παντού!

Ο Σκύλος-Οδηγός μπαίνει Παντού.

Ο Σκύλος-Οδηγός δεν είναι σκέτο σκύλος.

Ο Σκύλος-Οδηγός μπαίνει παντού. Και όταν λέμε παντού εννοούμε παντού.

Στα λεωφορεία, στις ταβέρνες, στις καφετέριες, στα νοσοκομεία, στα ταξί, στα εστιατόρια, στα εμπορικά καταστήματα, στα μουσεία, στα γυμναστήρια, στα αεροπλάνα σε κανονική θέση, παντού.

Εσύ, λοιπόν, πολίτη κι εσύ, λοιπόν, επαγγελματία, ενημερώσου ! Ο νόμος είναι σαφής και ξεκάθαρος.

Δεν μπορείς να εμποδίσεις και να απαγορεύσεις την είσοδο του Σκύλου-Οδηγού πουθενά!

Κι επειδή ο Σκύλος-Οδηγός εργάζεται και δεν πηγαίνει απλά βόλτα, μην το ενοχλείς, μην του μιλάς, μην του σφυράς, μην τον χαϊδεύεις.

Η ενημέρωσή σου και η έμπρακτη μετουσίωσή της σε υπεύθυνη στάση προς τον Σκύλο-Οδηγό και τον χειριστή του είναι  ένδειξη πολιτισμού και σεβασμού στον ίδιο σου τον εαυτό.

Σκύλος-Οδηγός & Μέσα Μαζικής Μεταφοράς

Πριν 1,5 χρόνο περίπου ψηφίστηκε νόμος για τους Σκύλους-Οδηγούς προκειμένου να μπορούν να επιβιβάζονται ανεμπόδιστα με τον χειριστή τους στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς. Ο νόμος είναι ο 4235/2014 και στο άρθρο του 46 τροποποιεί τον νόμο του 2012 που έλεγε ότι για να επιβιβαστούν χρειάζεται να φορούν φίμωτρο. Γιατί είναι δυνατόν να απαιτείς ένας Σκύλος-Οδηγός να φορέσει φίμωτρο; Σκύλος-Οδηγός και φίμωτρο είναι έννοιες αντικρουόμενες και ακυρωτική η μία ως προς την άλλη. Διότι ο Σκύλος-Οδηγός την ώρα που εργάζεται δεν λειτουργεί σαν σκύλος αλλά η συμπεριφορά του καθορίζεται εξ ολοκλήρου από την ιδιότητά του ως οδηγός . Από την άλλη, η χρήση φίμωτρου θα καταργούσε την οδηγητική ικανότητα του Σκύλου-Οδηγού που έχει αποκτηθεί βασιζόμενη σε συγκεκριμένες γνωστικές δομές, "υποβιβάζοντάς" τον σ' έναν απλό σκύλο. Κι έτσι σύμφωνα με τον νόμο αυτό : "Οι σκύλοι-οδηγοί εφόσον φέρουν λουρί χειρισμού, μπορούν να μεταφέρονται στα μέσα μεταφοράς, χωρίς κλουβί μεταφοράς και χωρίς φίμωτρο, ανεξάρτητα από το μέγεθός τους". 

Λοιπόν,  σιγά-σιγά οι Σκύλοι-Οδηγοί αρχίζουν και κυκλοφορούν και θα πρέπει να ενημερωθούμε ώστε να εδραιωθεί στη ματιά, τη συνείδηση και τη φιλοσοφία μας το νέο αυτό δεδομένο του πολιτισμού μας, με τους όρους και τις συνθήκες που εξασφαλίζουν τη λειτουργικότητά του.